Als werkende ouder kan het best lastig zijn om ook nog tijd voor jezelf vrij te maken in je drukke weekplanning. Kinderen naar school brengen en weer ophalen, een vergadering, je werk, je boodschappen, het huishouden, sportclubs en uitstapjes in het weekend… maar wanneer heb je even tijd voor JOU? Ik merkte dat ik dit een hele tijd best lastig vond en nog steeds wel eens vind.

Het lijkt zo logisch: als je kinderen op school zitten ben jij als ouder aan het werk of doe je praktische zaken, zoals het huishouden en de boodschappen. In een gezin is altijd wat te doen toch? Of misschien zitten je kinderen nog niet op school en heb je ze 24/7 om je heen.

Tot ongeveer een jaar geleden was dit voor mij normaal. Ik stond altijd ‘aan’, was altijd ‘beschikbaar’: aan het werk of aan het zorgen. De Coronatijd hielp daarin ook niet mee: zo nu en dan moest ik de lichamelijke verzorging van mijn man overnemen of was er een lockdown en kon onze zoon niet naar school. Ik ben van nature iemand die graag klaarstaat voor een ander.

Tot ik merkte dat mijn spreekwoordelijke lontje steeds korter werd. Ik raakte sneller gefrustreerd, kon minder hebben en werd sneller boos. Vooral als mijn zoontje dingen aan me vroeg om voor hem te doen, die hij prima zelf kon, raakte ik gepikeerd. Onbewust zei een stemmetje in mij: “Ik doe al zo veel, en nu wil je dat ik dit ook nog doe?” Ik besloot naar een psycholoog te gaan.

Daar ontdekte ik dat ik altijd alleen maar aan het zorgen was voor anderen maar ondertussen het gevoel had dat ik er zelf niet mocht zijn. Toen de psycholoog me vroeg om op te noemen wat ik leuk zou vinden om te doen, moest ik daar lang over nadenken. Geen goed teken… maar kennelijk raak je op den duur zo gewend aan het klaarstaan voor anderen dat je je eigen wensen en verlangens onderdrukt en er zelfs niet eens meer bij kan.

Dit merkte ik pas ook bij een vriendin, zij heeft een druk gezin en ik bood haar aan een keer op te passen zodat zij iets voor zichzelf kon gaan doen buitenshuis. Ze zei in eerste instantie dat ze niet wist wat ze dan wilde gaan doen. Kennelijk vergeet of verdring je iedere gedachte aan ‘me-time’ als je er toch geen tijd voor hebt. Misschien een beschermend mechanisme, maar ik vond het wel een waarschuwingssignaal.

Na mijn bezoek aan de psycholoog heb ik besloten wekelijks één schooldag écht vrij te nemen. Dus ook geen klusjes, geen boodschappen, niet schoonmaken, maar alleen doen waar ik op dat moment zelf zin in heb. Ook heb ik een lijstje gemaakt met dingen die ik leuk vind om te doen. Want daar moest ik écht over nadenken. Maar door er even voor te gaan zitten, kon ik wel weer bedenken waar ik eerder in mijn leven altijd van had genoten. Een boek lezen, wandelen, knutselen… dat soort dingen.

Dat lijstje hielp me, want als ik dan aan mijn vrije dag begon, wist ik soms niet wat ik zou gaan doen. En nog steeds, een jaar later, merk ik dat ik dat best lastig vind. Er zijn genoeg dingen die ik leuk vind, maar wat ga ik dan vandáág doen. Iedere week opnieuw aan het begin van mijn vrije dag, voel ik me een beetje zenuwachtig. Een tijdje geleden luisterde ik een Podcast van Omdenken waarin naar voren kwam dat iemand altijd hoge doelen voor zichzelf stelde, óók in haar vrije tijd, en ze daardoor nog steeds lastig kon ontspannen. Dat herken ik best wel. Ik heb zoveel wat ik graag zou willen doen, dat ik moeilijk kan kiezen wat ik als eerste doe.

Vanmorgen voelde ik opnieuw die onzekerheid en heb ik het bij God gebracht. Ik moest er aan denken dat er maar één iemand is die ons graag onze vrije tijd wil ontnemen: de duivel. Of hij zorgt ervoor dat we te druk zijn, zodat we er niet aan toe komen. Of, als het ons wel lukt er tijd voor vrij te maken, dan geeft hij ons een vervelend gevoel over onze vrije tijd, in de hoop dat we die tijd toch maar weer gaan invullen met praktische zaken. Misschien voel jij je niet onzeker maar voel je je wel schuldig dat je vrij neemt, terwijl je man aan het werk is en je kinderen op school zitten? Dat heb ik ook een tijdje gehad.

Al die negatieve gevoelens proberen je weg te houden van je vrije tijd. Waarom? Omdat de duivel graag wil dat je geen vrij neemt. Want vrije tijd is tijd om op te laden. Tijd om tot rust te komen. Zodat je daarna weer fris en fruitig klaar kunt staan voor je gezin en op je werk. Dat wil de duivel niet. Hij wil liever dat je altijd doorgaat, zodat je moe wordt, gefrustreerd raakt, en niet meer gezellig bent. Want daarmee heeft hij je gezin te pakken.

Mij helpt het vaak om te bedenken hoe belangrijk het voor mijn gezin is dat ik vrije tijd neem. Dan voel ik me minder schuldig. En als ik me onzeker voel over hoe ik mijn vrije tijd wil invullen? Vanmorgen ben ik begonnen met hardlopen, want dat wilde ik sowieso doen. Tijdens het hardlopen heb ik mijn onzekerheid bij God gebracht. Toen kwamen er nieuwe ideeën voor wat ik dan wel wilde doen. Ook hield ik me vast aan Romeinen 8:28: God laat alle dingen medewerken ten goede. Vandaag diende mijn onzekerheid over mijn vrije tijd ertoe dat ik deze blog schreef, die hopelijk jou ook helpt om vrije tijd te nemen.

Een andere vriendin vond ik erg wijs en moedig: toen haar kinderen nog niet op school zaten en ze dus fulltime moeder was, regelde ze toch één dag per week oppas voor haar kinderen, zodat zij iets voor zichzelf kon doen. Daar kunnen we allemaal een voorbeeld aan nemen! Je hoeft je niet schuldig te voelen als je tijd voor jezelf neemt, want een investering in jezelf is ook een investering in je gezin. En bovendien vinden opa’s en oma’s het vaak ook nog leuk om op te passen.

Hoe sta jij hierin? Heb je al regelmatig een moment vrij voor jezelf of vind je dit nog lastig? Ik wil je aanmoedigen om, samen met God, eens naar je weekplanning te kijken en te bedenken op welk moment jij vrij kan pakken. Al begin je maar met één of twee uurtjes, iedere investering in jezelf is het meer dan waard! Al hoorde ik in een Podcast van de Podcast Psycholoog over pijn & vermoeidheid dat het erg belangrijk is om een aantal uur achter elkaar vrije tijd te hebben. Dus laat dat je streven zijn om minimaal een halve dag aaneengesloten vrije tijd per week te nemen.

Daarbij kan het behulpzaam zijn om ook een lijstje te maken met dingen die jij leuk vindt om te doen. Waar geniet jij van? Waar ontspan jij van? Dat kan van alles zijn. Sporten, muziek maken, met vriendinnen afspreken, een tijdschrift lezen, shoppen, een bad nemen, iets lekkers bakken. Als je het maar doet omdat je er zin in hebt, niet omdat het moet.

Afgelopen zomervakantie heb ik ook een lijstje gemaakt met dingen die ik graag wilde doen in de vakantie. Met je kind(eren) zes weken thuis, kan het best lastig zijn om ook aan jezelf te denken. Mijn lijstje hielp mij om te kijken hoe ik tussendoor toch ook tijd kon maken voor wat ík  leuk vond. Zo ben ik een keer toen mijn man vrij was een middag alleen gaan wandelen. Als ik dat niet op mijn lijstje had staan, had ik dat nooit spontaan gedaan, weet ik van mezelf. Dan ben ik alleen maar bezig met hoe ik de dag voor iedereen leuk kan maken. Maar nu was het even aan mijn man om iets leuks te doen met ons zoontje en koos ik, uiteraard in overleg met hem, voor mezelf. Het was heerlijk!

Ik wens je veel plezier met jouw vrije tijd!

Imke